فرزند۲ الف

[۶ ۲ ۳ | ۶ ۴ | ۴]
b

تمام مقادیر جابجا شده بین والدین به­ صورت پُررنگ مشخص شده ­اند. تا به این­جایِ کار، هنوز مشکلِ دوباره تـکرار شدن برخی از اعداد و حذف برخی دیـگر را داریم. در ادامه­ روند کـار، رشته­ های معاوضه شده «a» و «b» بدون تغییر باقی می­مانند. برای رسیدن به جواب نهایی، اعداد تکراری نسخه اولیه فرزند «۲الف» با اعداد تکراری نسخه اولیه فرزند «۱الف» معاوضه می­شوند (۴ اولیه در فرزند «۲الف» با ۱ اولیه در فرزند «۱الف» و ۶ اولیه در فرزند «۲الف» با ۵ اولیه در فرزند «۱الف» معاوضه می­شوند) (شاه­حسینی، موسوی و ملاجعفری، ۱۳۹۱).

ادغام تطبیق یافته جزئی (مرحله ب)

فرزند۱ ب

[۳ ۱ ۵ ۲ ۴ ۶]

فرزند۲ ب

[۱ ۴ ۶ ۳ ۲ ۵]

هر فرزند شامل بخشی از والد اولیه در همان مکان (اعدادی که برجسته نشده­اند) و هر عدد یک و فقط یکبار در آن قرار دارد.
«ادغام ترتیبی (OX)»^[۱۴۳] تا حدی با PMX تفاوت دارد. این روش سعی در حفظ ترتیب اعداد دارد، مانند آن که آرایه­ی کروموزوم در دور دایره قرار گیرد به­ طوری که آخرین عنصر، قبل از اولین عنصر قرار می­گیرد. بنابراین [۱ ۲ ۳ ۴] همان [۲ ۳ ۴ ۱] است. این روش نیز مانند PMX با انتخاب دو نقطه­ی ادغام و جابجایی اعداد بین آن­ها آغاز می­ شود. اما این بار حفره­ها^[۱۴۴] در مکان­هایی قرار داده می­شوند که اعداد تکرار شده ­اند (در ادغام ترتیبی(مرحله اول)با x نشان داده شده ­اند). اگر نقاط ادغام پس از دومین و چهارمین اعداد باشند، اولین مرحله فرزندانی به­ صورت زیر تولید می­ کند (شاه­حسینی، موسوی و ملاجعفری، ۱۳۹۱).

ادغام ترتیبی(مرحله اول)

فرزند۱ پ

a

فرزند۲ پ

b

در این مرحله، حفره­ها به ابتدای آرایه­ی کروموزوم فرزندان رانده می­شوند. تمام اعدادی که در آن مکان­ها قرار داشتند، از سمت چپ کروموزوم رانده می­شوند و در انتهای آن قرار می­گیرند. در عین حال رشته­ های «a» و «b» که معاوضه شده بودند، موقعیت خود را حفظ می­ کنند (شاه­حسینی، موسوی و ملاجعفری، ۱۳۹۱).

ادغام ترتیبی(مرحله دوم)

فرزند۱ ت

[۴ ۱ ۳ ۵ x x ]