۲۱٫۱

۱۳۹۱

۴۶۰۶۹۳۵٫۹

۲۹٫۰

ماخذ: سری‌های زمانی و نماگرهای بانک مرکزی

بر اساس اطلاعات جدول فوق، نمودار مربوط به آن در ادامه ترسیم گردیده است؛ که با اولین نگاه به آن معلوم می‌شود که نقطه اوج نمودار، در سال ۱۳۸۵ قرار دارد، یعنی زمانی است که رشد سالیانه نقدینگی به ۳۹٫۴ درصد رسیده است. و کمترین میزان رشد نقدینگی نیز ۱۵٫۹ درصد و مربوط به سال ۱۳۸۷ می‌باشد.

۴-۶- روند قیمت‌ها و تورم

یکی از مشکلات جدی دولت‌ها در اجرای برنامه‌های اقتصادی، تورم و کنترل فشارهای تورمی است. زیرا این معضل اقتصادی می‌تواند کلیه برنامه‌های اقتصادی را مختل ساخته و نیل به اهداف برنامه‌ریزی را با مشکل مواجه سازد.
در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس برای بررسی وضعیت شاخص‌های کلان اقتصادی ایران در مورد تورم و عوامل آن بیان می شود: “تورم نیز از مهم‌ترین متغیرهای کلان اقتصادی است که کمیت آن طی ۴ دهه اخیر همواره بالا بوده و تداوم تورم به انضمام رشد محدود تولید ناخالص داخلی، بیانگر حاکمیت پدیده شوم رکود تورمی در اقتصاد کشور است. تورم بالای اقتصاد ایران هم از ناحیه جاذبه تقاضا (رشد نقدینگی فعال و انبوه طرح‌های نیمه‌تمام سرمایه‌گذاری)، هم از ناحیه فشار هزینه (سیاست‌های شوک درمانی اخیر، بالابردن قیمت حامل‌های انرژی و پرش نرخ ارز) و هم به علل متعدد ساختاری (وجود قدرت قیمت‌گذاری دلخواه، وجود انحصارات و ضعف فناوری تولید) ایجاد و تقویت شده است. ماهیت تورم نیز نامناسب بوده و تاثیر سوء توزیعی و تخصیصی قابل ملاحظه‌ای دارد، بدین معنا که هم توزیع درآمد و هم تخصیص منابع را به نفع عوامل غیرمولد و به زیان عوامل مولد تغییر می دهد".

در جدول زیر شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی به قیمت ثابت سال‌های ۱۳۷۶، ۱۳۸۳ و ۱۳۹۰ ارائه گردیده است و ستون انتهایی جدول نیز به محاسبه نرخ تورم که در واقع نرخ رشد شاخص قیمت می‌باشد، اختصاص داده شده است:

جدول ۴-۵: شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی و روند تورم

سال

شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی (۱۰۰=۱۳۷۶)

شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی (۱۰۰=۱۳۸۳)

شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی (۱۰۰=۱۳۹۰)

تورم (درصد)

۱۳۷۶

۱۰۰٫۰

۳۶٫۳

۱۳٫۱

۱۳۷۷

۱۱۸٫۳

۴۲٫۹

۱۵٫۵

۱۸٫۳

۱۳۷۸

۱۴۲٫۰

۵۱٫۵

۱۸٫۶

۲۰٫۰